- басаламан
- сын. жерг. Басы бірікпейтін, араз. Мұндағы соқтықпалы – «ұйымыздық, б а с а л а м а н» деген мағынада, ал мың сөзі «көп» деген мағынада айтылған (Н. Сауранбаев, Қазақ тілі, 21).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.